Stomkop!

Stomkop!

Stomkop!

Ja dat kan ik zeggen, want het gaat over mezelf. Ik loop al meer dan 40 jaar rond in hulpmiddelenland. Ik heb ZO vaak gezien dat iemand niet aan een hulpmiddel wil, of een verandering van de inrichting van zijn huis maar uitstelt. ‘Zover is het nog niet’, ‘Zo slecht gaat het nog niet’, ‘Ik ben blij dat ik weet dat het bestaat voor de toekomst’. Dat heb ik zo vaak gehoord en nu …. zeg ik het zelf. Hoe dom kan ik zijn!
 

Beperkt zicht

Ik kamp al lange tijd met een beperkt zicht. Niet alleen ver weg zag ik slecht, maar naar mate ik ouder word kwam daar ook slecht zien op het scherm bij. En het lezen van een krant of een boek is inmiddels echt lastig. Door allerlei afwijkingen – waarmee ik jullie niet zal vermoeien – is correctie met een goede bril slechts beperkt mogelijk. En toen kwam er ook nog staar bij. In mijn geval is dat een wat lastiger operatie dan gemiddeld. Daarom heb ik ‘m lang uitgesteld. Maar nu is de knoop doorgehakt en zit ik in afwachting van de meting en operatie reeds een week zonder mijn contactlenzen achter mijn computer. Een bril is voor de korte termijn geen optie door een hoornvliesafwijking.

Scherminstellingen

Al tijden werk ik met grote letters op mijn scherm en bleek ik beter te kunnen zien door de achtergrond zwart te maken en de letters wit. Jammer dat die truc niet op alle websites werkt, dus websiteontwerpers: houdt rekening met dat soort opties. Vorige week vroeg iemand mijn mening over een hulpmiddel om beter te kunnen liggen. Die had hij online gezien. Helaas was de meeste tekst wit in een gele omgeving. Dat is lastig te lezen en dan ben je het snel zat!

 

Maar nu komt ie….

Natuurlijk wist ik van het bestaan van een toetsenbord met grote letters. Ik bezocht een half jaar geleden nog Optelec, een bedrijf gespecialiseerd in allerlei hulpmiddelen die het leven met slecht zicht kunnen verbeteren. Daar stond zo’n toetsenbord met grote letters, maar niet aanschaffen hoor. Want ja, ….. zo slecht ging het toch nog niet met mij?  In de tussentijd schreef ik steeds meer fouten en werd ik steeds trager, want als je in elke zin nog zo’n vijf fouten moet verbeteren, gaat het echt niet snel en blijft er ook nog weleens een foutje hangen. Gelukkig zijn er lieve vrijwilligers bij Scouters, die mijn fouten er steeds uithalen voor publicatie.

Toetsenbord eindelijk aangeschaft

De eerste dag zonder lenzen achter mijn scherm zag ik dat op mijn scherm lezen nog wel ging als ik maar dicht bij genoeg ga zitten. Maar dat toetsenbord….. ik begreep dat ik er niet meer onderuit kon en heb gelijk een toetsenbord met grote letters besteld. Die kwam direct de volgende dag. Wat een verademing, dat had ik jaren eerder moeten doen. Zelfs zonder lenzen heb ik bijna mijn oude type snelheid weer terug.  Er schiet nog wel eens een foute letter tussendoor, maar heeeeel veeeeel minder. Wat scheelt dat een ergernis. Ik kan opeens veel meer doen op een dag.

Beter bewegen met een goed hulpmiddel

Ik besefte weer eens dat veranderen zo weerbarstig is. Ik heb nota bene een master in verandermanagement. Maar jezelf veranderen, is nog niet zo eenvoudig. Zelfs niet als het een simpel toetsenbord betreft. Vanochtend werd ik gebeld op de Scouters redactie telefoon. Iemand wilde informatie over een specifieke tillift, naar aanleiding van de Scouters Keuzehulp over tilliften. De ouders van zijn nichtje waren allebei door hun rug gegaan en nu hadden ze met spoed een tillift nodig. Zo jammer dat het zover moet komen voor er een hulpmiddel gezocht wordt.

Kortom gaat er iets minder makkelijk, zit je minder comfortabel in je stoel, lig je niet lekker ondersteund in je bed, voel je je niet helemaal veilig in die gladde badkamer of wil je gewoon iets beter kunnen? Wacht niet tot het (te) laat is. Zoek nu (!) het hulpmiddel dat voor jou het verschil kan maken. En Scouters helpt je daarbij.