Wat is de Flying Start van Motivation precies voor rolstoel?
“Een wheeler, een speciale rolstoel om mee te sporten met een langgerekt frame en 1 wiel vóór en 2 scheefstaande wielen achter. De sport die je ermee beoefent, heet wheelen (in het Engels Wheelchair racing) en wordt vaak vergeleken met hardlopen. De snelheden kunnen bij wheelen wel een stuk hoger liggen, want bij een rolstoel heb je natuurlijk het voordeel, dat als je eenmaal vaart hebt, je die blijft houden.”
Hoe ben je in aanraking gekomen met de sport?
“Jarenlang heb ik gehockeyd, rolstoelhockey, maar daar was ik op een gegeven moment helemaal klaar mee. Ik had geen zin meer in een teamsport. Toen ben ik in mijn gewone rolstoel een beetje gaan rondrijden: 1 km, 2 km, 10 km… Het werd steeds meer. Ik wist wel dat er zoiets als wheelen bestond, maar ik had er nooit actief naar gezocht. 2 jaar geleden ben ik dat wel gaan doen: wie doen dat nou, waar kan ik informatie vinden over de sport? En toen kwam ik er meteen achter dat het een hele kleine sport is.”
Hele kleine sport?
“Ja, dat heb je met vrijwel alle gehandicapte sporten, maar dit vond ik zelf wel echt extreem. Ik ken maar 4 of 5 beoefenaars die het in Nederland op niveau doen. Via Facebook kwam ik in contact met Margriet (van den Broek, Nederlands kampioen wheelen, red.) en die zei: ‘Je moet eens contact opnemen met de atletiekunie en naar die en die een mailtje sturen.’ Zo kwam ik in aanraking met een atletiekvereniging in Nijkerk. Daar hebben ze zo’n wheeler staan, dan kun je kijken of het wat voor je is. Ik was meteen verkocht, ik dacht: wat is dit gaaf om te doen!”
Wat trok je precies aan?
“Met zo’n racerolstoel kun je heel makkelijk hoge snelheden halen, daar was ik echt van onder de indruk. Met mijn dagelijkse rolstoel haal ik 12 km p/u, harder moet je niet willen, want daar is hij niet voor bedoelt. En met de wheeler kan ik 18/19 km/u halen als ik wil. Wedstrijdrijders halen zelfs 23/24 km/u.”
Dus toen ben je begonnen met wheelen…
“Inderdaad, sinds vorig jaar juni train ik in Nijkerk. In het begin met een groepje op donderdagavond, maar dat was lastig combineren met mijn werk in Den Bosch overdag. Nu train ik op zaterdagochtend eigenlijk alleen, gewoon tussen de hardlopers op de atletiekbaan. Verder rijd ik op snelfietspaden in de buurt, die zijn superbreed, en langs de dijk. Het is gewoon ideaal, even helemaal losgaan.”
Wat is eigenlijk je ambitie?
“Mijn streven was de Paralympics, maar ik ben te oud, ik ben 35. Ik heb mee mogen doen met het programma van de atletiekunie voor de nieuwe selectie. Training van de bondscoach! Die zei: ‘Je bent best goed, je kan het, maar je bent gewoon te oud.’ Daar moet je reëel in zijn. Mijn huidige doel is om dit jaar aan wedstrijden mee te doen op de 5 en 10 km. Als dat goed gaat, dan wil ik overleggen of de marathon ook wat voor me zou zijn. Het lijkt me echt gaaf om een keer de marathon in New York te lopen.”
Heb je de Flying Start zelf aangeschaft?
“Nee, ik heb er eentje in bruikleen van de atletiekvereniging. Die dingen kosten een vermogen: € 4.500, althans de uitvoering die ik wil. Tot voor kort vond ik dat ik de sport eigenlijk nog te kort deed voor zo’n grote aanschaf. Dat is net zoiets als een ontzettend dure fiets kopen, die vervolgens staat te roesten.”
Het is dus geen hulpmiddel dat je zomaar vergoed krijgt?
“Nee, het is een sportartikel en dat wordt voor zover ik weet ook als zodanig behandeld. Je kunt het via de WMO aanvragen maar dan krijg je natuurlijk maar een fractie van het bedrag. Omdat ik dit jaar echt wedstrijden wil gaan rijden, probeer ik via een actie op Dream or Donate (crowdfunding, red.) het geld bij elkaar te krijgen voor een op maat gemaakte racerolstoel.”
Zijn er verschillende soorten wheelers?
“De racerolstoel waar ik nu in zit, is het basistype, voor beginners. Hij is wat zwaarder, een kg of 12. Andere types hebben carbon wielen en wegen zo’n 6/7 kg. Qua materiaal is het eigenlijk vergelijkbaar met wielrennen. Als je daar beter in wilt worden, dan zul je op een gegeven moment naar een lichtere rolstoel toe moeten. Met deze sport is dat precies hetzelfde; ook hierbij zul je op den duur naar een lichtere, op maat gemaakte rolstoel toe moeten, want je moet dat gewicht wel de hele tijd meezeulen. Als het wat minder kan, is dat alleen maar mooi. Daarnaast moet je ook goed in je stoel zitten. Houding bepaalt heel veel van je prestaties.”
Heb je op de Flying Start een speciale uitrusting nodig?
“Nee, in principe niet. Je hebt wel speciale handschoenen aan. Normaal zijn de hoepels van je rolstoel even groot als je wielen, maar bij een wheeler zijn ze ongeveer de helft kleiner. Dat heeft alles te maken met de techniek: je moet constant contact houden met het wiel. Dat heb je met normaal rijden niet, dan houd je alleen het bovenste stukje beet.”
Je hebt dus wel een speciale techniek nodig…
“Als je het wiel van je racerolstoel als een klok ziet, dan heb je contact van 10 uur tot aan 7 uur, dat is bijna klokje rond. In het begin had ik daar echt veel moeite mee, maar nu heb ik de slag goed te pakken. Het is best wel grappig: als je klaar bent met trainen en in je normale stoel gaat zitten, dan denk je even: hier klopt iets niet, want de wielen zijn groter.”
Aan wie zou jij deze sport aanraden?
“Aan iedereen die iets met hardlopen heeft, of misschien hardgelopen heeft en dat nu niet meer kan, en die gewoon eens iets anders wil dan handbiken. Handbiken is heel groot en dat snap ik ook, want het is een leuke sport. Maar wheelen is gewoon heel anders. In het begin dacht ik: Beetje saai, beetje rondjes trekken op de baan. Maar als je dat een paar keer gedaan hebt in wedstrijdverband of in semiwedstrijdverband tijdens trainingen, dan maakt het niet meer uit.”
Slijt de wheeler snel door al dat rondracen?
“Het voorwiel zit met een veer vast aan een draaimechaniek en dat zet je vast op de kromming van de baan. Dus als je 200 m doet, zet je hem op een bepaalde stand, en voor de 400 m zet je hem weer op een andere stand. Bij het de bocht ingaan, geef je een tik tegen het draaimechaniek aan, om de kromming te kunnen maken; en als je er weer uit wilt, doe je dat opnieuw want dan wil je weer rechtdoor. Dat onderdeel is wel aan onderhoud onderhevig want het is gewoon een pin met 2 schroeven aan beide kanten. Het rubber op je hoepels slijt ook heel snel. Het is gewoon een gebruiksvoorwerp, dus er gaat wel eens iets kapot, maar ze zijn ervoor gemaakt.”
Ben je wel eens ergens tegenaan geknald?
“Een keer ben ik bijna de bocht uitgevlogen. Toen had ik het sturen nog niet zo goed in de vingers. Ik vloog haast van de baan af, maar daar zit gelukkig allemaal gras en de rem deed het ook!”