Je gebruikt de traplift van ThyssenKrupp dus al ruim 20 jaar.
“De eerste traplift heb ik in 1992 gekregen, vlak nadat ik de diagnose MS kreeg. Omdat ik weinig kracht in mijn benen heb, is de traplift voor mij een eenvoudige manier om boven te komen. We hebben een huis met de slaapkamer en de badkamer op de eerste verdieping. Met de Swing van ThyssenKrupp kan ik daar gewoon heen. Ik ben echt zeer tevreden met die lift.”
Dat kan ik me voorstellen.
“Als ik de traplift niet zou hebben, dan zou ik kruipend op handen en knieën nog wel boven komen, maar naar beneden gaan wordt riskanter. Ik moet achterstevoren en dan heb ik niet goed zicht. En anders zouden we moeten verbouwen. Maar dat ga je niet zomaar doen, want dat kost verschrikkelijk veel geld. Verhuizen is geen optie, want we hebben een grote woonkamer waar ik me met de elektrische rolstoel gewoon kan voortbewegen. Dus nee, ik blijf hier wonen zolang als het kan.”
Hoe gaat dat eigenlijk op zo’n traplift? Je gaat zitten en dan?
“Je bedient de Swing met een soort joystick. Onderweg kan ik stoppen als dat nodig is, dan laat ik de stick gewoon los. Verder zit er een noodbeveiliging op: een ontgrendeling en een soort trekkoord van sterk materiaal. Bij een technisch mankement kun je de lift door middel van het koord stroomloos naar beneden laten zakken. Hij gaat trouwens elektrisch. Hij zit aangesloten op een eigen groep.”
Blijft de trap zelf goed beloopbaar?
“De lift zit, als hij niet in gebruik is, niet in de weg. En als het moet, kan er nog iemand langs als ik halverwege de trap ben, maar dat is wel erg krap. De traplift misstaat ook niet, want het design is redelijk modern. Hij is crèmekleurig en de buis waarlangs hij naar boven gaat is wit. De zitting is inklapbaar waardoor er meer ruimte in de gang overblijft.”
Je hoeveelste traplift is dit eigenlijk?
“De tweede. De eerste is een jaar of 17/18 meegegaan. Daar mankeerde nooit wat aan, maar hij werd te oud. Elk jaar komt een monteur controleren of alles nog in orde is. Die was bang dat de traplift niet meer gerepareerd zou kunnen worden als er iets mee zou zijn, want de onderdelen van dat type werden schaars. Dus sinds een paar jaar heb ik een andere. Wel weer van hetzelfde merk, want ik was erg te spreken over de traplift van de firma ThyssenKrupp. Hij is stevig en erop gemaakt om jaren dienst te kunnen doen.”
Je zou het product anderen dus ook aanraden.
“Ik ben 69, dan zit je in een leeftijdsgroep waarin mensen sowieso slecht ter been worden. Als ze makkelijker de trap op en af willen, dan zou ik er zeker een nemen. Maar hij kost veel geld. Afhankelijk van het type en de vorm van de trap ben je al gauw € 7.000 kwijt.”
Dat is een fors bedrag.
“Ik snap dat niet alle mensen in staat zijn om zomaar zo’n traplift aan te schaffen. Vroeger zat de traplift in de WMO, maar dat is al een tijdje niet meer zo volgens mij. Ik hoop echt dat de nieuwe regering daar naar wil kijken. Er zijn mensen die zo weinig inkomen hebben, dat je gewoon zou willen dat ze zo’n ding kregen. En dan niet de goedkoopste, maar die met de beste kwaliteit. Het is het verschil tussen thuis kunnen blijven wonen of naar een tehuis moeten. Je kunt je afvragen wat goedkoper is.”
Als je de eerste vergelijkt met deze: zijn er dan veel dingen veranderd?
“Kwalitatief maakt het niet zoveel uit. Hij is alleen een stuk langzamer en hij zit aan de andere kant van de trap. De eerste zat tegen de muur en die was korter. Deze zit aan de leuning vast en maakt een bocht om een hoek te maken. Daardoor zit hij minder in de weg, maar ik denk dat het wel uitmaakt voor de snelheid.
Daar moest ik wel aan wennen. Je bent gewend iets in een bepaald tempo te doen en als dingen dan langzamer gaan… Ja, daar word ik ongeduldig van.”